Elif Uçar

Kara talih ve kötü yazgı, insanın hayattaki en gü­venilir yoldaşlarıdır," der Deh Koh köylüleri. Bazen kötü şey­ler kötü insanların başına gelir ki olması gereken de budur: Tanrının gazabı, ilahi adalet. Ne var ki bundan daha sık rast­lanan, kötü hatta berbat şeylerin iyi insanların başına gelme­sidir. Bunlar, adına hayat dediğimiz, Tanrının akıl sır ermez hikmetine göre adaletli olup olmadığı tartışılmaz şeylerdir; yalnızca kişisel bir garezi olan bir komşu ya da birinin ya da akrabalarının gizli günahlarının (zira günahlar da mal mülk gibi miras kalır kişiye) asla bilinemeyeceğini iddia eden tuhaf insanlar tarafından ceza olarak görülür.
Cehennem diyorlar ateşi yoktur Herkes ataşını bile götürür
Sayfa 279Kitabı okudu
Bir insan birine aşık olursa, elinden bir şey gelmezse daima ah çekerdi.
Sayfa 272Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kahrım zamanadır ne gelir elden İnsanlık kimdedir bil kahpe dünya Sadıklık ve sevgi bilinmez dilden Bizi ağlat sen de gül kahpe dünya
Sayfa 130Kitabı okudu
Güzele bakması adettir bizde Gocundunsa güzel olmaya idin
Sayfa 124 - AşıK DEDE ÜNAL'DANKitabı okudu
serbesti
Bu kadar ah edip gam çekme gönül Gider kış ayları yaz olur bir gün
SERBESTİ'DEN
Uyup bu dünyaya bel bağlayanlar Canını ateş ile dağlayanlar Atlas kumaş giyip şal bağlayanlar Dünyadan beş arşın bez aldı gitti
Vesselam
Karacaoğlan söyler kimse bilemez Çok güzeller gördüm vasfa kadir olamaz Yalan dünya derler giden gelemez Hep gidenler şu toprağa belendi
KaracaoğlanKitabı okudu
Kadir Mevlâm budur senden dileğim Muhanet kullara muhtaç eyleme Cenneti âlâyı nasip et bana Sırat köprüsünde yollarımı eğleme
KaracaoğlanKitabı okudu
Karacaoğlan
Dağlar kadar yeri verirler Doymaz onu melillenir Bir yemeye pek az gelir Lezzet ancak dişindedir
Karacaoğlan
Gönül senin bir incecik yolun var Sayamadım kaç bin tane dalın var Yalancı dünyanın bin türlü hali var Dünyanın halini bilin mi gönül
Aşk olmayınca bade içilmez. İçip içip nazlı yardan geçilmez. Açılır çiçekler gönül açılmaz. Ne değni’ n dört yanını tor gibi
İşte geldim pınarın başına. Nurlar yağmış toprağına taşına. Kandillerin yanar da Ulucami başında Altın şadırvanda gülü kokar…
Tüyü sarı alnı sakar. Daim gider Hakk’a bakar. Silkinse dünyayı yıkar. Dünya onun üstündedir
Utanma, perdeyi kaldır yüzünden. Ben garibi çıkarttın mı gözünden. Sen meyil verdin de döndün sözünden. Yalancıda iman kalmaz düz gider
Resim