İnsanlar birbirlerinden uzun mesafelere ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususi boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız hepsi mahrem, ve başkalarına kapalı birer dünyadır.
Bu hastane odaları beyazlıklarına rağmen ne kasvet verici. Bembeyaz duvarlar, bembeyaz yatak çarşafları, bembeyaz komodin, bembeyaz hasta gömleği. Öyle monoton bir beyazlık ki, ruha derin bir ürperme ve kasvet veriyor.