Emirhan Gümüş
@EmirhanGms
başrolde ben olduğum bir tiyatro oyunu sadece.
Öğrenci
Lise
Samsun
Samsun
6 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitap okudu
584 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Üvercinka
Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye
Laleli\'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika
Yerine getirilmeyeceğini bile bile söz alan, o sözü verenden suçludur.
Sayfa 76Kitabı okudu
Seni gerçekten tanıyıp yaptığı şeyi bilseydi seni bu arabadan da, tüm o sıcak burjuva yaşamından da çekip alır, üç-beş yıllığına parmaklıklı pencerelerin arkasındaki o kasvetli dünyaya, yaşamın tortularının yanına, sırf yoksulluğun kırbacını o pis hücrelere sürüklediği öbür hırsızların arasına atardı.
Sayfa 46 - Can
“Etkilendim en derinden, yüksek gerilimden delirmem / An meselesi artık ama çekindim yargı gözlerinden”
—AQTAII
Dağılan saçlarımı toplarken aynadan senin birkaç büyük banknotu gizlice manşonuma sokuşturduğunu gördüm. O an nasıl da bağırmadım, nasıl da suratına bir tokat indirmedim bilemiyorum. Seni çocukluğundan beri seven, çocuğunun annesi olan bana, o gece para ödemiştin! Tabarin'den bir gecelik orospuydum, daha fazlası değil!
Sayfa 51 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu
Emirhan Gümüş tekrar paylaştı.
...söz konusu başkalarının derdi olunca nasıl da hep daha zeki ve daha nesnel oluruz.
Sayfa 30
çünkü artık ne istediğimi biliyordum: Seninle karşılaşmak istiyordum, seni arıyordum, özlemle geçen yıllardan sonra senin tarafından tanınmak istiyordum, senin tarafından önemsenmek istiyordum, senin tarafından sevilmek istiyordum.
Sayfa 28Kitabı okudu
Sabret sevgilim, sana her şeyi en başından itibaren anlatıyorum, senden rica ediyorum, beni dinleyeceğin bu çeyrek saatte yorulma, ben bir hayat boyunca seni sevmekten yorulmadım.
Sayfa 10Kitabı okudu
O bir şeyler söylemeye çalıştı,
ama yine sustu.
Belki kafasından geçenleri söyleyecekti bana,
düşüncelerini paylaşacaktı. Belki şöyle
diyecekti:
Görüyorsun ya Tolgonay,
çocuklarımın ardından ben de gidiyorum.
Kaderim ne olacak? Döner miyim, dönmez
miyim bilemem. Eğer dönmemesiye gideceksem, bu seninle son görüşmemiz olacak.
Ne yapalım, kader böyleymiş... Ama seninle çok
yıllar geçirdik. Karşılıklı sevgi ve anlayış içinde
geçti evliliğimiz. Eğer birbirimizi kıracak
davranışlarımız olmuşsa; unutalım bunları.
Birbirimizi can ve gönülden bağışlayalım. Hiç
kimse kendi yazgısını bilemez...
