Bazı kimselere ne kadar yardım ederseniz o kadar tembelleşir, her şeyi sizden beklerler. Kendi kendilerine kalınca, ister istemez başkarının çaresine bakmak zorunda kalırlar.
Bildiklerimi sessiz çığlıklarla haykırıyorum dünyaya. İçimden akıp gitmesini dilediğim acı veren o kareyi sonsuzluğa göndermek istiyorum. Ama imkansız. O benden değil ben ondan gidiyorum. Karanlık, sadece benim olan o yatağa giriyorum. Benimle gelme sakin, gelme.... Yoksa orada da ölmek isterim. Ölüm üstüne ölümü tadarım. EM
Bu kitap için yazılacak en iyi açıklama bu olurdu sanırım. Bu kitabın benim yüreğime bıraktığı enkaz böyle oldu.
Yürek ÇöküntüsüStefan Zweig · Kırmızı Kedi · 201716.8k okunma