Romanlar, Tereza'ya yetersiz bulduğu yaşamından düşsel kaçış imkânı vermiyorlardı sadece; elle tutulup gözle görülen nesneler olarak da anlam taşıyorlardı; sokakta, koltuğunun altında kitapla yürümek müthiş hoşuna gidiyordu... Onu başkalarından farklı kılıyordu.