Farklı mutsuzlukların nedenleri, kısmen toplumsal düzende, kısmen de bireysel psikolojide bulunur ki, sonuncusu da aslında büyük ölçüde toplumsal düzenin bir ürünüdür.
Mutluluk işte ve ilişkilerde dışa dönük bir tutum izlenerek elde edilir ve kişinin kendi içine dönmesiyle, endişe ve korkulara teslim olmasıyla kaybedilir.
Karşılıklı aşk, bir çuval nohut içinde işaretli iki nohut tanesinin yan yana düşmesi kadar olanaksızdır.
Reader Follow Recommendations
Bir ömür boyu bir kadını ya da bir erkeği sevmek, tek bir mumun ömür boyu yanacağını söylemekle aynıdır.
Cinselliğin doyurulmasıyla aşk tükenmişti ve birbirimizin karşısında aslında gerçek duygularımızla, gerçek ilişkimizle kalmıştık.
Birbirimize duyduğumuz bu öfkenin nereden geldiğine şaşıyordum, oysa mesele son derece açıktı: Bu öfke insan doğasının, kendisini bastıran içindeki hayvana karşı protestosundan başka bir şey değildi.
Sevdikleri bir varlık için kendilerini değil, sevebilecekleri bir varlığı kendileri için feda ederler. Bunun sevgi değil, bencillik olduğu ortadadır.
Mutsuz insanların kentte yaşamaları daha iyidir. İnsan kentte yüz yıl yaşar da çoktan öldüğünün ve çürüdüğünün farkında bile olmaz.
Herkes onun gibi değil miydi? En az umutlanmaları gerektiği zamanlar en çok umarlardı.
Off Tanrım bana güç ver! ‘İnsan’ların özünü anlamama yardım et. İnsanlar insanların üzerine bassalar da cezası yok. Bana bir öfke maskesi ver!
