Aureliano yerinden kıpırdayamadı. Dehşetten donakaldığı için değil, Melquiades'in son ipucu o anda aydınlandığı için yerine çakılı kalmıştı. Elyazmalarındaki son cümle, insanın zaman ve mekan düzeni içindeki yerine yerli yerinde oturuyordu."Soyun atası ağaca bağlanır, sonuncusunu da karıncalar yer" diye yazmıştı Melquiades.