Bu savaşa katılan sayısız insan da aynı bu şekilde, kişisel özelliklerine, alışkanlıklarına, şartlara ve hedeflere uyacak şekilde hareket ediyorlardı.Ne yaptıklarını bildiklerini ve onu kendileri için yaptıklarını farz ederek korku, sevinç, gurur duyuyor, öfkeleniyor, akıl yürütüyorlardı ama hepsi tarihin iradesiz araçlarıydı ve kendilerinden gizlenen ama bizim anlayabildiğimiz bir iş görüyorlardı.Bütün iş gören kişilerin değişmez kaderidir bu, toplumsal hiyerarşide ne kadar yüksekteyseler, özgürlükleri o kadar kısıtlıdır.