'Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında.' der Ahmet Hamdi. Bence olduğun yerde kalamama halinin en güzel tanımıdır bu. Bedeniniz o anda bulunur fakat zihniniz en karanlık köşelerde kaybolmuştur. Belki yıllar öncesi kadar uzak belki de dün kadar yakındır size bu kayboluş. Fakat siz bunu bilemezsiniz.Zamanını anlayamaz ,mekanını göremezsiniz. En güzel kahkahanızı atarken en üzüldüğünüz anı yaşayabilirsiniz kafanızda. Ya da gelecekteki en güzel anınızı hayal edip en kötü günlerinizi geçirebilirsiniz. Sonuç olarak ne olduğunuz anı ne de düşündüğünüz zamanı yaşayamazsınız. İki ayrı düşünde iki ayrı eylem,sanki ayrı iki kişiymişsiniz gibi sizi sarar. Gittiğiniz yerde kalamaz olduğunuz yerde duramazsınız.