Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Esin

İnsan, mutsuzluğunun da mutluluğunun da mucididir.
Reklam
Yıllar geçiyordu, umuttan yüz çevireli uzun zaman, çok uzun zaman olmuştu
Sayfa 152 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O zaman düşündü ki insanlar yalnız kendi saadetlerini iyice duymak için yalnız başkalarının felaketlerini arar.
Sayfa 126 - İnkılâpKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi bazıları kötüydü? Niye bazıları mutlu, bazıları mutsuz? Niye bazılarından herkes korkar da bazılarından kimse korkmaz?
Sayfa 128 - ÖtükenKitabı okudu
Gel her şeyi unutalım, her şeyi bırakalım.. Bak sana artık söylemeye cesaret ediyorum Suad, ölünceye kadar saniyelerine kadar hayatım senindir...
Sayfa 296 - Turna yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Sende bir şey var, öyle bir şey ki, hiç birinde rast gelmiyorum... Bu öyle bir şey ki, işte bütün endişelerim senin yanında yok oluyor. Ruhuma bir şifa, bir sükun geliyor! Dudaklarını gözlerime dokundurduğun zaman bütün canımın koşa koşa gelip ruhumda toplandığını, orada seninle buluşmaktan mutlu olarak kaldığını hissediyorum.
Sayfa 9 - Turna yayınlarıKitabı okudu
Yüzünü gördükçe, insanın neşelenmemesi imkansızdı.
Turna yayınlarıKitabı okudu
"Samsun'a ne zaman çıktım?" diye sorar. Tarihçiler, hemen yanıt verir: "19 Mayıs 1919'da!" Yüzü aydınlanan Atatürk, "İşte benim doğduğum gün!" der.
Sayfa 17 - Can çocuk yayınlarıKitabı okudu
'Yaşıyor ama bilmiyor yaşadığını' -ovidius
'Gittiğimiz yere zincirlerimizi de götürürüz kendimizle birlikte. Tam bir özgürlük değildir kavuştuğumuz; durup bakarız bırakıp gittiğimize onunla dolu kalır düşlerimiz. İçi arınmamışsa, neler bekler insanı. Kendi kendisiyle savaşlar eder boşuna! Tutkuları içinde ne kemirici kaygılar, ne korkular içinde kıvranır insan! Ne çöküntüler yapar bize gurur, şehvet, öfke, gevşeklik ve tembellik!' -Lucretius