Esrâ
@Esra_Demirbilekli
517 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Şu son sıralar tuhaf bir hüzün duymaya başlamıştı. Böyle acı veren, yakan bir hüzün değildi. Ama bir süreklilik, sonsuzluk, umarsızlıkla dolu yıllar, "bir metrelik alan"ın sonsuzluğu duyuluyordu bu soğuk, ölgünleşmiş hüzünde.
Sayfa 533Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
145 syf.
·
Puan vermedi
·
29 günde okudu
Okur Takip Önerileri
"Gökyüzünün başımıza yıkılacağı günü bekliyoruz..."
Sayfa 108Kitabı okudu
İnsan karanlık, dipsiz bir kuyudur. Acısının derinliklerinde boğulur.
Sayfa 97Kitabı okudu
Yitirdiklerini yeniden yitirmek. Unutmak. Müzikte yok olmak. Korkuyla terlemek, düşünmekten vazgeçmek, bir an bile gözünü ayırmadan, sabit bakışlarla duvarlara bakmak, artık gelmeyen bir ezgiyi boş yere beklemek...
Sayfa 95Kitabı okudu
Tek bir veda bütün bir ömür sürüyor...
Sayfa 89Kitabı okudu
Ne saçma, ne umutsuz. Bir boşlukta, ne olduğunu bile hatırlamadığın bir şeyi aramak. Bütün taşları teker teker kaldırıp altlarına bakarak, bütün kovuklara, deliklere, çukurlara ellerini sokarak, çılgınca aramak. Oysa her defasında yeniden, yeniden bulduğun umutsuzluk sadece.
Sayfa 79Kitabı okudu
Sonuçta, birisini var olmayan bir dünyaya inandırmak, hiç gelmeyecek bir mutluluğa hazırlamak, zavallı bir sokak köpeğini, ömür boyu tekmeler, taşlar görecekken şefkate alıştırmak suçtur.
Sayfa 54Kitabı okudu
"Seni nasıl böylesine hırpaladılar? Aşk sözcüğünü duyar duymaz karmakarışık korkulara kapılıp gitmene; iki insanın birbirine en yakın olması gereken zamanlarda, uçuruma yuvarlanır gibi kendi içine dönmene; bakman, istemen ve sorman gerektiğinde başını öne eğmene; bedenin çırılçıplakken kafanı yastıkların altına gömmene kim neden oldu? Senden neyi esirgediler?"
Sayfa 52Kitabı okudu
Şefkat, bazen nasıl da ona en çok gereksinim duyanları paramparça ediyor.
Sayfa 48Kitabı okudu
Hiçbir şeyi unutmak olası değil. Günü gelince anılar belleğin diplerinden su yüzüne vuruyor teker teker. Sokaklar, yüzler, yaralar... Her an bir yerlere kazılmış.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yaşamın yüreğinde bir boşluktum, bir yorumdan, bir soru işaretinden, bir bakıştan, yani bir hiçten başka bir şey değildim.
Sayfa 38Kitabı okudu
Benim cehennemim ne topraklarımda, ne de buradaymış. Onu kendi içimde taşıyormuşum, tıpkı cennet düşlerim gibi.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ben belki de ondan çok kendime kıydım...
Sayfa 350Kitabı okuyor