Memnuniyet ve zihinsel huzur çok değerli şeyler.
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alamıyorum.
Başkalarını kendine göre değerlendirmenin nasıl bir ahmaklık olduğunu her gün daha iyi anlıyorum.
Reader Follow Recommendations
Nasıl olur da mutluluk kaynağımız aynı zamanda keder çeşmemiz olabilir?
İnsanlar bu dünyada birbirini ne kadar nadir anlıyorlar!
Oysa intihar, zayıflıktan başka bir şey değildir. Zorlu hayatı cesaretle göğüslenmektense, ölümü tercih etmek en kolay olanıdır.
...
onun yanındayken hissettiklerinimi ifade edemem. Sanki ruhum, her bir hücremde atıyormuş gibi hissediyorum.
Çevremizdekilerin neşesini paylaşıp, onlara neşe katmayacaksak, onlardan uzak durmalıyız!
İnsanların kalbini, onları mutlu edebilecek basit neşeleri zedeleyenlere yazıklar olsun! Zalim bir zorbalığın mahvettiği bu mutluluğun yerini, dünyadaki hiçbir armağan ya da iyilik dolduramaz.
Ama o, benimdi. O kalbe, asıl ruha sahiptim ve onun varlığı bana kendimi olduğumdan daha fazlasıymışım gibi hissettiriyordu.
Çoğu insan beni seviyor ve peşimden ayrılmıyor ama onların ilgisini çeken neyim var anlamıyorum.
Zavallı kalbime hasta bir çocuk gibi bakıyorum ve hep memnun etmeye çabalıyorum.
Benim kalbim kadar dengesiz ve belirsiz başka bir şey daha görmedim.
Bana kitap göndermeni isteyip istemediğimi sormuşsun. Sevgili dostum, sana tanrı aşkına yalvarıyorum, beni onların boyumdurluğuna sokma!