Sarkaç durdu. Kapı yok.
Ayna buğulanmıyor.
Tanrı bitti.
Ölüm değil büyük ceza
Her zerresi yalnızlık
Bir dünyayı sevmek hâlâ.
Ayrılık burcum…
Parmaklarım birer mihrap çırası
Gövdem bitene kadar tüteceğim başında
Gelelim bizimkiler, hayal tacirlerine,drama kurallarina,carpici son anlayisina ve hayata inat, sessizce ve gizlice, ölesiye mutlu yaşamayı surduruyorlar.
Galiba acılarla dolu cagimizda asıl çarpıcı son bu?
Ne dersin?...
Hey aptal adam! umutlanmaya hakkın varmıydı?
Hayır.
Hiç umut verdi ki?
Hayır.
Neden umuda kapıldın oyleyse?
Bilmiyorum.
Bir mucize mi bekliyordun?
Belki biraz anlayış.
Neden anlayış göstersin ki sana?
Sus artık , uyumak istiyorum, uyumak ve onu
Unutmuş olarak uyanmak....