Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
Beyza
Beyza
@Evrenkent
173 okur puanı
Mayıs 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Alelade konulardan bahseden metinlerde bile kullandığı oldukça sade ve şiirsel dile bayıldım. Dönem zihniyeti ve şartları gereği bugün çağ dışı kabul edilebilecek fikirleri elbette vardı yazarın ama yalnız üslubu için dahi okunmaya değer bir eser.
Yazarın amacının argümanların enine boyuna tartışıldığı felsefi, tarihi ve bilimsel temelleri olan bir metin yazmaktan ziyade manifestoya yakın bir metin yazmak olduğunun farkındayım ama yine de altı boş bir şekilde birer cümle olarak sunulmuş argümanlar beni rahatsız etti.
Öte yandan kitapta en çok geçen kelimelerden birkaçı "başkaldırı", "direniş" "savaş" "isyan", "karşı koyuş"... Bu kelimelerin kullanıldığı cümleleri de hayal ettiğinizde ulaşabileceğiniz gibi metin Müslüman olmayan herkesi ve her unsuru İslam'ın düşmanı olarak hedef gösterip onlarla mücadele sloganları içeren militarist bir dille yazılmış. Bu "karşı koyulan", "savaşılan" kişilerin ve kurumların fikirleri etraflıca çürütülmediğinden bu militarist çağrılar da bana oldukça itici geliyor.
Bunlara ek olarak kitap yine çokça aşina olduğumuz eskiden yaşanan İslam'ın doğru İslam olduğu, eskiyi örnek almamız gerektiği, eskiden sahip olduğumuz gücü hatırlayıp tekrar o güce ulaşmayı hedefleyerek "düşmanları" ezmemiz gerektiği gibi argümanlar sunuyor.
"İnançsız toplumların merhameti yoktur. Hem, Müslüman toplum neden inançsız toplumların merhametine muhtaç olsun? Asıl inançsızlardır ki, Müslümanların merhametine muhtaçtırlar."
Özetle kitabın bireysel olarak İslam yaşamına dair verdiği "öğrenmek", "sevgi" vs gibi kavramları değerli bulsam da İslam Devleti ve politikaya dair önerilerini temelsiz ve sığ buldum.
10/10 puan verdi
Geçen sene aldığım Bizans Tarihi dersi ile mirasçısı olduğumuz kültürün liseden beri bize anlatılandan çok daha fazlası olduğunu görmüştüm. O günden beri bizden bunca yıl saklanmasının intikamını alırcasına bu topraklara dair etnik Türk ve Müslüman kimliği dışındaki halklara dair çokça okumaya çalışırım.
Bu kitap da yine "Nüfus mübadelesinde
Okur Takip Önerileri
Öncelikle kitap çokça Shakespeare referansı içeriyor. Kitabı okurken yanınızda Machbeth, Kral Lear, Othello ve Tragedyanın Doğuşu da bulunsa çok daha verimli bir okuma olacaktır.
Kitap sık sık duygu durumlarını ifade eden kelimelerin edebi eserlerde kullanımına, bu kelimelerin kökenine değiniyor. Felsefeyi, psikiyatriyi ve edebiyatı bu kelime
Bir kedinin ne düşündüğünü, neyi neden öyle yaptığını bir kedi görmüş herkes en az bir kez düşünmüştür. Ne yazık ki bunları kedilerin bize anlatma şansı yok. Yine de Kürklü Kişi'de bir insanın hayal gücüyle yazılmış olsa da bir kedinin gözünden kendi hayatını okuyacaksınız. Tam olarak olması gereken uzunlukta keyifli bir kitap.
Schopenhauer'den ilk okuduğum kitaptı bu. Kitap 6 makaleden oluşuyor. Ana teması aklın iradenin etkisi altında kullanılması ve irade dışındaki özgürlük alanında kullanılması (deha) olan makaleler kendi özellerinde "eğitim" gibi genel konudan "at arabalarının kırbaç seslerinin verdiği rahatsızlık" gibi bir konuya kadar
Her şey bir cennet bahçesi gibi tasvir edilen İzmir'in bir köyünde başlıyor. Neşeli Rumca şarkılar duyuyoruz, bayramlarda birlikte eğlenen Türkleri ve Rumları görüyoruz, zor zamanları birlikte atlatan Türkleri ve Rumları görüyoruz. Birbirlerini oldukça iyi tanıyan ve yapboz parçaları gibi birbirlerini tamamlayan milletler görüyoruz. Rum köylüsü
Sesli kitap olarak dinlediğim için oldukça memnun olduğum bir kitaptı. Storytel'de Sevinç Erbulak'ın sesinden dinlemek yerine yerine kendi kafa sesimle okusaydım eminin çok daha az etkili olurdu. Seslendirenin hikayelerin en tüyler ürpertici kısımlarındaki sakinleşen, hatta belki çocuksulaşan sesi etkileyiciliği kat be kat artırıyordu.
Kitap kadınlara ve kız çocuklarına dair, kadınların ve kız çocuklarının ağzından hikayelerden oluşuyor. Kitap kapağından ve isminden de çıkarılabileceği gibi her bir hikaye oldukça ürkütücü. Yine de her birinin yaşanmış veya yaşanabilecek olayların yalnızca bir yazarın usta sözcükleriyle ifade edilişi olduğunu düşününce okuduğu şeylerin deli saçması değil oldukça mümkün olaylar ve anlatılar olduğunu anlıyor insan.
Tek sözcükle "Biraz" olarak tanımlanabilen Luis lakaplı kahramanı okuyoruz en yakın arkadaşının gözünden. Yalnızca Luis'i değil anlatıcıyı ve onun iç dünyasını da tanımış oluyoruz böylece. Luis de dahil kitaptaki her karakter bazı noktalarda oldukça rahatsız edici olabiliyor. "Helal be Luis" dediğimiz andan bir adım ilerisinde "Bu kadarı da fazla" diyebiliyoruz. Başka bir karaktere "Ne kadar aşağılık bir adam" dediğimiz andan bir adım ilerisinden onun da bizden çok farklı olmadığının ayırdına varabiliyoruz. Kitabı güzel kılanın verdiği mesaj veya edebi içeriğinden ziyade karakter yaratımındaki başarısı olduğunu düşünüyorum. Çoğunlukla kitaptaki karakterlerle bağ kurmayan biri olarak benim bile oldukça yakın hissettiğim veya oldukça tepkili hissettiğim, gerçek hayatta gözlerimin aradığı karakterlere sahip bir kitaptı.
Anlatımındaki 'sen' dili daha önce pek rastladığım bir tarz değildi. Yoğun olsa belki rahatsız edebilirdi ama nadiren okuyucuya hitap edilmesi gereken noktalarda bu dili görmek o an hikayeye daha da yakınlaşmamı bile sağladı diyebilirim.
Bu kısa kitapta bir ilkokul öğrencisinin babasının politik sebeplerden görev yerinin değiştirilmesi dolayısıyla bir kasabaya taşınması ve oradaki yeni okulundaki yaşadıklarını okuyoruz. Yeni sınıftaki güç dengeleri üzerinden politik ve ekonomik sisteme göndermeler yapılıyor. Buradan bakınca klişe bir konu gibi görünse de işin aslı öyle değil. Çünkü kitaptan çıkarabileceğimiz salt sonuç "demokrasi kazanacaktır, demokrasi için mücadele etmeliyiz" değil. Kahramanın düşünceleri ve yaşanan olaylar karşısında zaman zaman demokrasiye de inancımızı kaybettiğimiz ve çarklar arasında kaybolmaktansa var olan sistemde kendimize bir yer edinmenin de iyi bir seçenek olabileceğini düşündüğümüz anlar oluyor. Tek bir cevap sunmaması ve sorgulamaya açık kapı bırakması belki de kitabı diğer benzerlerinden ayırıyor.
Kitap farklı kişilerin bakış açısından anlatılmış 3 bölümden oluşuyor. İlk olarak kocası, sonrasında eniştesi, sonrasında ise ablası Yonghe ile alakalı hikayelerini anlatıyorlar. Hiçbiri Yonghe'yi çok anlamıyor. Haliyle onlar anlamayınca, Yonghe de neredeyse hiç konuşmayan bir karakter olunca biz de anlamıyoruz onu. Öte yandan koca, enişte ve abla karakterine dair anladığımız pek çok şey var. Onların da Yonghe aracılığıyla kendilerine dair farkına vardıkları pek çok şey...
Kitabın üslup ve kurgu olarak oldukça sıra dışı olduğunu söyleyebilirim. Hatta oldukça rahatsız edici. Neyin sizi rahatsız ettiğine tam olarak emin olamasanız da bir şeylerden rahatsız olarak çeviriyorsunuz sayfaları. Kendi adıma günlük hayatta çok sık tecrübe etmediğim duyguları kitaplar ve filmler aracılığıyla yaşamaktan hoşlandığım için bu huzursuz olma hissinin kitabı beğenmemdeki temel etken olduğunu söyleyebilirim.
Montesquieu kitabın gerçek mektuplardan oluştuğunu söylese de günümüz görüşlerinden çoğu kitabın kurgu olduğu yönünde. Şahsi kanaatim gerçekler de yer alsa da yazarın politik hiciv ve üzerine çalıştığı felsefesi için kurgu ögesi mektuplar da eklediği yönünde. Montesquieu'nun önsözünden sonra okuduğunuz mektupların gerçek olduğu inancı büyük bir kısmını heyecanla okumanıza sebep oluyor kitabın. Yalnız bir süre sonra tekrarlayan hususlar ve yazarın felsefesine dair bulunan fazlaca izler mektupların gerçek olmayabileceği hissini uyandırıyor. O noktadan sonra okumanın heyecanı düşse de kesinlikle okunmaya değer bir eser.
Dil olarak oldukça akıcı, kısa bölümlerden oluşması ise kolay okunurluğu artırıyor.
Her ne kadar ana tema olarak Fransız politik ve sosyal yaşamına dair eleştriler içerse de benim İran edebiyatına bir ilgim oluşmasını sağladı ve bundan sonraki okumalarım bu doğrultuda ilerleyecek.
Asimilasyon ve Sosyal Kontrol isimli iki bölümden oluşan kitap her iki kısımda da yazarların görüşleri ile başlıyor ve sonrası da konu hakkında çeşitli akademisyenler tarafından yazılmış birkaç sayfalık makaleler içeriyor. Türkçede bilimsel makale bulmanın zorluğu da düşünülürse elimizin altında böyle bir derlemenin olması güzel. Akademik makale dedimse çok ağır bir dili var demek istemedim. Anlaşılabilir seviyede oldukça. Bölüm sonlarında konunun derinlerine inmek isteyenler için okuma önerileri ve üzerinde düşünülmesi tavsiye edilen sorular listesi de bulunuyor.
Kapak tasarımı ve baskısını oldukça kaliteli bulduğum bir kitap, hatta seri. Çeviride biraz sıkıntılar olduğunu düşünüyorum. Bir örnek verecek olursam birkaç makalede anlam akışına göre 'üniversite' olarak çevirilmesi gereken kelimeler 'kolej' (college) olarak çevrilmiş ki bu bizim kullanımımıza göre farklı bir manayağinden metinde anlam kaymasına sebep oluyor. Bağlaç ve eklerle fazla uzatılmış üstüne üstük sofistike bir dil kullanılmış bazı cümleleri anlamamamın sebebinin de yine çeviri olabileceğini düşünüyorum bu yüzden.
Korkunç, akademik iktisadi bir kitap değil demekle başlayayım. Konuya ilgi duymayan birisinin okuması elbette kolay olmayacaktır ama gerekli ilgiye sahip olan birisinin okumak için iktisadi terimsel bilgiye ihtiyacı olmadığını temin ederim. Gerekli olan her terim oldukça açık bir şekilde tanımlanmış.
Konunun incelenişinde oldukça objektif davranmış bence yazar. Hem anaakım hem de heterodoks iktisadın eksi ve artı yönlerine, hem ekonomistlerin hem de iklimbilimcilerin yanlış ve doğrularına yer vermiş. Her şeyi eleştirip ortaya bir çözüm sunmadan bırakmak yoluna da gitmemiş ki bu kitaba değer veren en önemli şey, kendi inandığı çözüm yollarını da mutlaka açıklamış.
Bireysel olarak yapabileceklerimizden ziyade konunun politikada nasıl ele alındığı, nasıl ele alınması gerektiği, uluslararası müzakerelerde yerinin ne olduğu kısımları ağırlıkta. Biz ise topluluk olarak neler yapabileceğimiz veya devletlerin bu politikaları karşısında nerede durmamız gerektiğine dair bir bakış açısına sahip oluyoruz.
Her bölümün sonundaki notlar kısmında verilen referanslar ileri okuma yapmak isteyenlere yardımcı olacaktır ama bu kaynakların pek çoğunun Türkçeye çevrilmemiş olması üzücü. Hatta Türkçe'de konu ile ilgili güncel kaynak bile bulmak zor sanırım ki bu kitap bile 2010'a kadar olan verilerden oluşmuş, Türkiye baskı tarihi ise 2014.
Her geçen gün 'artık çok geç' noktasına daha çok yaklaştığımız bir konu ve bundan dolayı her geçen gün önemi ve okunma aciliyeti artan bir kitap.
Moliere'den okuduğum ilk kitap olduğu için tüm kitapları arasında özel bir yere sahip olup olmadığına dair yorum yapamayacağım. Ama kitabın önsözünde belirtildiğine göre bu alanda söz sahibi pek çok insan için öyle niteleniyor.
Genellikle adalet, insan ilişkilerindeki yozlaşma, idari makamlarda liyakat eksikliği gibi konuların eleştirildiği
