Tanrıdan korkarım. Sürekli olarak korkarım. Ama aynı zamanda benim tek umut kaynağım da yalnız O’dur. O’ndan korkar, O’na sığınırım.
Gazabından, kızgınlığından, öç almasından yine kendisine sığınırım. Çünkü: beni ancak yine O’nun affı, merhameti kurtarabilir.
Allah’ın rahmet ve affından hiçbir zaman ümidimi kesmem. Aklı durduran bir büyüklükte düşünürüm bu rahmeti. Yine de bu beni korkudan tam azat edemez.