Ruhum, öyle mahzun durma karşımda
Gözlerim, buzlanan kanatlarıyla
Yorgun umutların peşinde her ân
Düşlerim, şahlanan kır atlarıyla
Birer birer kopuyor zamandan
Ey zaman, sen misin ben de deliren
Fezayı bilmeyen uçurtmalar mı
Ölüm mü, sırrına eremediğim
Okur Takip Önerileri
Gemiler yol alır içimde sessiz
Gemiciler beni gözümden tanır
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım.
Karanlıkta dev miyim, aydınlıkta cüce mi
Kurtulmalıyım artık hüznün kerbelasından.
Müzmin ürperişlere aşinayım derinden
Mahşeridir içimde niyaz, hudutsuzdur ey
Çünkü gerçek bilgeliğin sırrına erenler, geleceğe bir isim ve bir destan bırakmanın cesaretle ve kararlılıkla olacağını bilir.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefescik kadar!
/N. Fazıl Kısakürek/