Schopenhauer diyor ki, durgun bir göldeki berrak su suyun tüm imkânlarını ve tüm karakterini yansıtmaz. Bu suyun nelere muktedir olduğunu görmek için onu derelerden akarken, şelalelerden dökülürken, pınarlarda çağlarken, dağlardan inerken, deryada coşarken ve gözyaşı olup akarken seyretmek gerekir. Herhalde Goethe, ey insan ruhu, nasıl da suya benzersin, derken aynı fikri şairane olarak ifade etmiş oluyordu. Keza Nietzsche de "tüm fışkıran pınarlar gece sesli konuşurlar" derken yine aynı gerçeği dillendiriyordu.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sukuti tekrar paylaştı.
Bilirsin; zaman olur, göz dudak kesilir; humma (Şiddetli arzu) ve ateşle kavrulur. Zaman olur, dudak sırrını ilan eden bir göz gibi, görüp araştırıcı olur. Zaman olur zerreler içinde mahşer kurulur. Zaman olur, haşır gününden nişan veren o yürek, ademin(Yokluk) ta kendisi oluverir.
Sayfa 120 - KubbealtıKitabı okudu
