Nasıl anlatacağımı, nasıl tarif edeceğimi bilemediğim bir kitap. Latince uzmanı bir profesörün kendi şehrinde, köprüde gördüğü bir kadın. Ardından profesörün kadının Portekizli olduğunu öğrenmesi, kitapçıda kitabevi sahibinin ona Portekizce bir kitabı hediye etmesi ve Lizbon'a doğru ansızın başlayan yolculuk. Buraya kadar hiç etkilemedi beni bu kitap, sıradan bir aşk hikayesi bekliyor zannediyordum, değilmiş. O hediye edilen(aslında bedavaya verilen) kitap, bu romanın iskeletini meydana getiriyor. Bu kitabın yazarı Prado adında bir doktor. Profesör ise bu doktorun peşinde kendisinden beklenmeyecek şekilde bir maceraya, hem bir tarihin hem de bir hayatın yolculuğuna çıkıyor.
Bu kitabı tarif edememe nedenlerimden biri Prado'nun yazdıklarıdır. Bu kitapta o kadar cümlenin altını çizdim ve bu cümleleri not ettim ki not etmem iki gün sürdü, elimin ağrımasından mütevellit. Lizbon'a Gece Treni'nde muhteşem, soluk kesici ya da akıcı bir macera beklemeyin, hatta kitabı sindire sindire okuyun. Yazılanlar üzerinde durulunca fevkalade etkileyici. Hayata dair, anlara, özel durumlara dair yazılanlar gerçekten düşünmeye değer.
Beklentiniz düşük ve sindire sindire okursanız düşünce dünyanızda ışıltılara yol açacak bir eser Lizbon'a Gece Treni.
