- Ben mezarın kenarına yıkıldım -bütün benliğim kuşatılmış,sarsılmış,parçalanmıştı; kaygı içindeydim. Ama ne duyumsadığımı bilmiyordum- ne duyumsayacağımı bilmediğim gibi -Ölmek! Mezar! Bu sözcükleri anlamıyorum.
Benim adım yok. Çünkü ben yokum. Delirdim. Yetmedi. Delirttim. İğrendirdim. Dünya bendim.
Ben doğdum! Oysa güneş batıdaydı. Ben geceye geldim. Aya misafir oldum.