Bu adamın çok yakın bir zaman kadar eziyet çektiğini, en iyisinin onun zihnini dağıtmak, kısa süre için de olsa, onun kendisini herkes gibi normal bir insan olarak görmesini sağlamak olduğunu düşünüyordu. Gerçekten de, merhamet bundan daha iyi ifade edilebilir mi? Vaazlardan, ahlaki öğütlerden ve imalardan uzak duran bu hassasiyet kutsi bir eğilimi barındırmıyor mu? Bir adam acı çekiyorsa, en büyük merhamet onun yarasına dokunmamak değil mi?