Seslenme çocukluğuma
kanar diye
ses vermez, kırgın
birlikte bağlanmıştık sana
onun bütün yaralarıyla
bilir misin,
gönül derin küser
yarasına yara açana
…
14 Kasım 2004
bahçeye karışan akşam ve zaman
ne çardak ne kiraz ne rakı
artık mutluluk
yalnızca sancı
dindirmiyor bir şiirle hatırlaması
hayatımda açık kalmış kareli defter ömrümün en uzun yazı
2001-2004
akşamın kapısından
içeri giren
öksüzlüğün onarılmaz duygusu
iş dönüşü, somun ekmek
yıllar komşunun penceresine bakar
çok geçip hiç geçmeyerek
hayat hiçbir aldığını koymaz geri
çocukluğun büyümemiş yerlerini
kimse büyütemez bir daha
terk edilemez babasız evler
kapısı çekilip çıkılsa da…
Eylül 2001