Kitap genel manada aşırı betimlemeler ve zaman akışının aşırı düzensiz olmasından ötürü maalesef kitabın senaryosuna yakışmadığını düşünüyorum. Maalesef bu değindiğim konular kitabı çok boğmuş çok...
Gerek ana karakterler gerek yan karakterler gayet iyiydi kitabın taşıyıcı kolonları olmuşlar.
Spoiler
Kitapta en beğendiğim kısım Dorian'ın Tanrıya: "Keşke bizi affetmek yerine hatamızın bedelini ödetse..." dedikten sonra günahlarından arınmak ve iyi bir insan olmak için kendi portresine bıçağı sapladıktan sonra ölüp Tanrı'dan istediği hatanın bedelini ödemesi oldu.
Aslında 1900'lü İstanbul'u anlatılıyor lakin bu anlatılanlar şu an içinde geçerli. Medeniyeti özenti ile yaşamaya çalışan bir insan asla hakikat mutluluğa ulaşamaz ki Neriman bunu fark ediyor ve özüne dönüyor. İnsanın medeniyeti esasen özüdür.
Kitabın ana fikri gayet güzeldi biraz daha detay isterdim tabi ama bu da kafi.
Fatih HarbiyePeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 202047,9bin okunma
''...Birincilerin kutsalı atalarıdır, ikincilerin kutsalı Batı medeniyetidir. Bizim için kutsal Kuran'dır, ne gelenek ne de Batı medeniyeti Kuran Üzeri Kuran'ı değerlendirebilecek bir kaynaktır. Eğer ''Kuran Allah'tandır.'' diyorsanız bu inancın mantıksal gereği budur.''