Peşinde koştuğu tek şey özgürlüktü; düşünme, analiz yapma, zihninde yankılanan çalkantılı düşünceleri yazıya dökme özgürlüğü. Ama dikkatini Clara Maria’nın dudaklarından çekmek o kadar, ah o kadar zordu ki.
Yuva/Ev olarak rahat hissettiğim tüm yerler yıkıldı…
Ev, bir yer değildir; sadece zihinsel bir durumdur. Gerçekten evde olmak kendi içinde evdeymiş gibi rahat hissetmektir. Ve Alfred senin kendi içinde evdeymiş gibi rahat hissettiğini sanmıyorum. Belki hiç hissetmedin. Belki hayatın boyunca evi yanlış yerde aradın.
Ama herkes gidip sessizlik çöktükten, yorganın altına girdikten sonra tanıdık dışlanmışlık hissi geri döndü. “Yuvası” solmaya başladı. Yuvası neresiydi? O, nereye aitti?