"Bu gözlerin hiçbirinde kaygı yoktu, omuzların hiçbirinde yük. Bu şen gönüllerde belki tek üzüntü, belki tek gizli kahır yoktu. Ve ben genç ve çiçeği burnunda bu insanlarla yan yana yürüyordum. Mutluluk denen şeyi çoktan unutmuştum. "
İlk başlarda her ne kadar sıkıcı gibi gelse, gereksiz detaylar yer verilmiş olsa da Max ve Nadia' nın hikayesinin başlamasıyla kitap başka bir boyuta geçiyor adeta. Saat 04.24 te bitse de epey bir ağlatmış olsa da çok sevdim. Tabi bazı noktalarda yazarın kendi siyasi ve şahsi düşüncelerini kitapla çok bağdaşmasa da aralara serpiştirilmiş olmasını gözardı edebilirim.. İyi okumalar
SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020135,8bin okunma