yanlız doğar, yanlız ölürüz. Buna bir an evvel alışmak lazım. Yalnızlık yapının temeli. Yani taşıyıcı kolonun ta kendisi. İnsan başkalarıyla bir arada yaşayabilir, ancak "bir arada" demek, kural gereği yan yana olmak anlamına gelir.
Geçmişi değiştiremeyiz. Ancak güvenli bir ilişki bizi kazanılmış güvenli bağlanma yolculuğuna çıkaracaktır. Ancak o zaman güvenli bağlanması olan nesiller yetiştirebiliriz.
Kimilerinizin gözünün önüne, geçmişte ebeveynlerinizin sizinle oynamadığı, ağladığınızda sizi rahatlatmadığı gibi olaylar geldi. Bunları bugün değiştiremezsiniz. Geçmiş geçmişte yaşandı. Annem böyleydi, hala da böyle yapıyor, gibi aynı hikayeyi devam ettiriyorsanız, demek ki hikayenizden anlam çıkarmadınız. Demek ki hala duygularınız taşıyor. Geçmişin kızgınlığı bugün devam ediyor. Acıların kadını/adamı rolünü oynuyorsunuz belki. O yüzden o duyguları taşımaya, taşırmaya devam edeceksiniz.
Belki de her şeyi böyle yapıyorduk: "İlişkide sorun var; çocuk doğur. Evde işler iyi gitmiyor; işkolik ol. Her zaman alkolik olacak değiliz ya!" Belki de kontrolkolik