Garip bir okur
@Garipbirokur
Sen nesin ey insan? Aşk ile şekle girmiş bir hamur
O aşk ki bazen gül kokar, bazen misk, bazen ıhlamur "
Zâten hangi kelâm, hangi sırrın düğümünü çözmüştür ?
Sükût da bir ses değil mi? Yokluğun murâkabe ve tefekkürün gizli ve muzaffer sesi.
Ama şaşmamalıydım; zira insanlar hep boyle idiler. Bir nefeste dost, bir nefeste düşman olmaları için, gururlarina küçük bir iğne değdirmek yeter de artar bile.
Reader Follow Recommendations
Ama insanoğlu, hayvanî atılışlarının esiri olduğu müddetçe, kendini hür saysa da bir köleden farksızdır. Ne tuhaf ki aynı insan, bu hayvanî bağlar yüzünden istiklâl ve hürriyetini kaybettikçe, onu dışta bulacağını zanneder.
İnanmadığına inanmış,
Yapmadığını yapmış,
Yaptığını yapmamış görünmek gayreti,
Sonu hezimet olan ne boş, ne ümitsiz bir savaş...
O düşman, bu düşman, şu halde dost kim?
O yok işte...
Anlamak ve inanmak, dünyâda kazanılan bir imtiyaz olmaktan ziyâde, bir ezelî nasip işidir.
Toprağın başına inen kazma darbelerinden şikayete ne hakkı var? Kuyucunun her kazma vuruşu, derinleşen bu çukurdan çıkacak suya zemin hazırlar. Manada vuslat olan bu nimete zahmet denir mi?
Sizin asıl meşgûl olacağınız kendi nefsinizdir. Başkalarının günâhını ele almak, günah işlemenin tâ kendisidir.
İman edip salih ameller işleyenlere gelince -ki biz kişiye ancak gücünün yettiğini yükleriz- işte onlar cennetliklerdir. Onlar orada ebedi kalıcıdırlar.
Kırmamak için kırılmak... Hülasa geçsem bu kadardır işte hayatım...
