Ama çocuk yüreği duyarlıdır. Dünyaya gözlerini açınca acımasızlıkla karşılaşan çocuğun yüreği de tuhaf bir değişime uğrayabilir, incinmiş bir çocuğun yüreği büzüle büzüle ilerde bir şeftali çekirdeği kadar sert ve pürüzlü olur. Ya da yine böyle bir çocuğun yüreği irinlenip kabarır, öyle ki onu bedeninin içinde taşımak bile kendisine acı verir,en olağan şeylerden kolayca yaralanıp örselenebilir.
Sayfa 30
Sevginin değerini, özgünlüğünü yalnızca seven belirler.
Sayfa 28
Hayat üzüntülerden , sevinçlerden kaçarak yaşanmaz ki... Beni üzecekseniz üzün. Ama bundan kaçınmayın lütfen. Üzüntüler sevinçlerle anlaşılır ancak. Beni üzdüğünüzde ,benim yakınım olacaksınız demektir.
Sayfa 208
Reader Follow Recommendations
Hayata duyduğum merak bitti. İşte görüyorsunuz bu çeşit yaşlılığın yılı yok, çaresi ise hiç.
Sayfa 206
Her şeyi yanlış mı öğrendik, yoksa bize öğretilenlerin doğrusu başka bir doğru muydu?
Sayfa 190
İnsanoğlu dehşet bir şey,nasıl da sevebiliyor.
Sayfa 129
Ölmemiş sanırsın gülmelerini görsen.
"Gülmeyin ,"diye usullacık sesleyeceğim.
"Böyle rıza göstermeyin haksız ölümünüze. Helal etmeyin insanlarım canlarınızı kendilerine korunak yapan yüreksizlere."
Sayfa 37
Gene de gel aslını sor. Kadın kişisinin elleri kolları dala çalıya dönse de gönlünde baş koyulası yumuşacık bir yer kalıyor.
Sayfa 24
Ve her umutsuz gece, bir başka gecenin umuduyla çıldırtır sizi.
Sayfa 167
Öfkelendim. İlk aşık olduğunuz, yalnızca sevdiğiniz değil, aşık olduğunuz kişi kimse,sizi her zaman öfkelendirecek olan odur,onun hakkında mantıklı düşünemezsiniz. Tamamen başka bir yere yerleşmiş olabilirsiniz, mutlu da olabilirsiniz ama kalbinizi çalan kişi gücü her zaman elinde tutar.
Sayfa 166
Savaşta ölmek şanlı şerefli bir şey gibi görünüyordu savaşta olmadığımızda . Ama,kan revan içinde, yaralı bir halde, boğucu dumanları aşarak, kendilerini süngülerin beklediği düşman saflarına koşan adamlar için savaşta ölmek yalnızca tek şey demekti. Ölmek. İşin garibi,yine de koşuyorduk savaşa.
Sayfa 127
Kalbimi yanıma alacak kadar zaman tanımadılar bana, yalnızca bavullarımı toplayabildim. Bu yüzden şükran duyuyorum onlara şimdi,buralar kalbi olan birine göre değil.
Sayfa 117
Kalbim güvenilir bir uzvumdur,o zaman kalbim olmazdı. Her gün kullandığım, çalışkan kalbim yaşama gülüp geçer, hiçbir şeyi ele vermezdi. Ama Doğu 'dan gelmiş,birbiri üstüne katlanan,her birinin bir alttakini örttüğü kağıt bebekler görmüştüm,kalbin de kendi kendini örtüp saklayabileceğini bilirdim.
Sayfa 112
İnsan kalbini rehinciye bırakamıyor ki. Temiz bir beze sarıp,emaneten bırakıp, durumlar iyileşince geri alamıyorsunuz ki.
Sayfa 99