Sonuncu ölən ümidlərdir" Varis Yolçuyevin yaradıcılığından oxuduğum 6-cı kitabdır. Yazarın qələmini çox sevdiyim üçün defələrlə oxumuram sadəcə hər dəfə denk gelirik bu yazarla ve kitabları ilə və yenidən şans verirem amma mence bu son idi..
Kitabın adı məni özünə çəkdi.
2 hissəli bir kitabdır. Bir hissesi "Son Məktub" ardı isə bu
Sizin üçün maraqlı deyil, bəs niyə müasir dövrdə, dillər əzbəri olan sevgi cütlükləri yaranmır? Mən suala cavab tapmaqda çətinlik çəkərək demişdim:
- Yəqin, indi elm, texnika əsridir. İnsanlar hiss və ehtirasların, romantik duyğuların əsiri deyillər... O, sözümü tamamlamağa imkan verməmişdi: - Yəni deyirsiniz ki, indiki dövrdə heç kim heç kimi sevmir?
Özümə bəraət qazandırmaq üçün dediklərimi sığortalamışdım:
- Yox, sevməyinə sevirlər. Ancaq indiki sivilizasiyasının insanları daha soyuqqanlıdırlar. Ürəklə, qəlblə yox, başla, beyinlə sevirlər. İndiki sevgi təmənnalı sevgidir..