Düzen bozulmuştu kentlere geldiğimde
Açlık kol geziyordu.
Ayaklanan insanların arasına karıştım
Onlarla birlikte öfkelendim.
İşte böyle geçti yeryüzünde
Bana verilen ömrüm.
Oğlu olarak yetiştim
Varlıklı insanların. Ailem
Boynuma bir yaka takıp yetiştirdi beni
Hizmet edilecek biri olarak ve öğretti bana
Buyurma sanatını. Ama
Büyüyüp çevreme baktığımda
Sevmedim sınıfımın insanlarını
Buyurmayı ve hizmet edilmeyi
Ve terkedip sınıfımı katıldım
Yoksul insanların arasına.
“Gerçeği anlamak için bazen dibine kadar derde batmamız gerekir, tıpkı gün ışığında yıldızları görebilmek için bir kuyunun dibine inmemiz gerektiği gibi.”
Vaclav Havel
Hukuk, Cumhuriyet’in en kalın kolunudur. Adalet, dostlarımıza verdiğimiz gül değil, düşmanlarımızı bile tarttğız kantardır. Bugün hukuku yıkanlar aslında Cumhuriyet’i çökertiyor.