DİPÇE:
Japon edebiyatının modernleşmesine hizmet eden yazarlardan biri de Ogai Mori. Batı'da aldığı eğitimin etkisiyle Japon edebiyatı ile Batı edebiyatını sentezleyerek toplumun görünmeyen dokularına ulaşmayı başarmış.
Yaban Kazı da bu minvalde bir eser.
O-Tama adlı genç bir kadın ile Okada adlı genç bir tıp öğrencisinin yaşamlarına, Meici döneminin son vakitlerinde yani değişen düzen içinde uzanıyor. Mevcut düzende kadının yeri ile, değişen düzende kadına yönelik tutumlara dikkat çeken, kadının metres dairesinden özgürleşmesinin önündeki engellerin boyutlarını vurgulayan yazar, kırılgan sakınımlı bir dil kullanıyor.
Her tutumun ardındaki duygudurumlarına yer vermesi bu tavrı destekliyor.
Nitekim, Otama'nın kafesteki kuşuna uzanan yılanın başını ezen Okada, romanın ilerleyen kısımlarında hedefini iskalayarak bir yaban kazını vurur.Bu iki sahne sessiz bir atmosferde geçer.
Oysa kafesteki kuş ve nehirdeki yaban kazı güçlü birer metafordur.
Kurtarıcı Okado nehirdeki kazı da kurtarmak isterken vurmuştur. Bu noktada Otama'nın kaderi ile yaban kazının kaderi kesişir adeta.
Kuşu kurtaran ve yaban kazını istemeden öldüren Okada'nın burs alarak Avrupa'ya gitmesine paralel kader, o tanıdık tuhaf sessizlikle eşlik eder.
Okada yüzü Batı'ya dönük genç ve eğitimli halkı temsil ediyor. O-Tama ise bütün yükünü kalbine gömmek zorunda olan eski kültürü.
Tıpkı birbirlerinde gözü kalan ama büyütemedikleri bir aşkın tarafları gibi eksik ve belirsiz de olsa yazarın ülkesi için dilediği yönü görebiliyoruz.
Yaşamak Sandığım kitabının yazarı Veysel Altuntaş'ın, yaşamın ve ölümün gizine sürdüğü kaleminden tanıdık fakat erişilmez sesler yükseliyor.
'Yalnızlığımı sokakla paylaşıyorum. Herkes benden bir parça yalnızlık taşıyor evlerine. Herkes
