Nana elindeki yem tasını bıraktı. Bir parmağıyla Meryem’in çenesini tuttu , kaldırdı.
“Bana bak, Meryem.”
Meryem istemeyerek de olsa baktı.
“Bunu öğren, kafana iyice sok, kızım, “ dedi Nana.
“Pusulanın hep kuzeyini gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima, mutlaka bir kadını gösterir. Her zaman. Bunu hiç unutma, Meryem.”