Bu kitabi bitireli neredeyse on gün oldu. Fakat fuar telaşından yorum yazmak kismet olmadi. Ahh be Livaneli herzamanki gibi yaptin yapacagini. Hüzün bulutlari cokerttin yine yuregimize. Bu nasil bir kitap bu nasil bir anlatim? Zaten yazar sevdigim bir sahsiyet bu yuzden buyuk bir begeniyle okudum. Livaneli'nin Serenad kitabindan da cok etkilenmistim. Ama bu cok daha farkli etkiledi ve üzdü beni. Sanirim bunda hemen yanı başimizdaki savaşin ve terör orgutlerinin çirkin yüzünün bütün gercekligi ile ortaya dökülmesinin de etkisi var. Savas'in nasil bir yikima sebebiyet verdigini tuylerim ürpererek, yüreğim burkularak okudum. Ya o Ezidi halkinin drami... Ne soylenir ne yazilir bu konuda hic bilmiyorum. Ezidiler hakkinda bir hayli bilgi vermesi bu kitabin degerini daha bir farklı kılıyor. Bu halk hakkinda bilmediğim bir çok şeyi de ogrendim. Ezidilerin tarih boyunca haksizliga ugradiklari dogrudur belki ama keske bu kadar içe kapanik bir toplum olmasaydi diyorum sonra da acaba aksi olsaydi nasil bir tarih yazilirdi diye de sormadan duramiyorum kendime. Ne olursa olsun bir Meleknaz, bir Nergis ve bir Zilan bunlari yasamamaliydi. Aslinda savaş bolgesinde yuzlerce Meleknaz, Nergis ve Zilan olduğunu bildigimiz icin olsa gerek bu kitabi okurken hep dedim ki INSANLIK keske bu drama hiç şahit olmasaydi...
