Asimov'un Vakıf, Robot ya da Galaktik İmparatorluk serilerine konu olmayan çok fazla kitabını okumak kısmet olmamıştı. Meğer ne harika serilerden bağımsız romanları da varmış. Şahsen yazarın bu üç seri nezdinde hayranıydım, artık bir o kadar daha hayranıyım diyebilirim.
Bu kitaptaki fikir, uygulanış şekli ve Asimov vari o parçalı, öyküsel anlatımı yine çok iyiydi.
İlk bölümde Tanrılaşmış bir insanın önünde duramayan Lemont, ikinci bölümde başka bir evrende yaşayan biz insanların yaşamı üzerinde kendini Tanrılaştıran sıra dışı ve muazzam bir kurgusal ırk, üçüncü bölümde ise büyük patlamalar yaratabilecek kadar Tanrılaşan biz zavallı insanların işlenişini ne kadar takdir etsek az.
Ve üç bölümde nihayetinde bittiğinde biz okurlar rahatça durarak nefes alabiliyor ve şu sözü söyleyebiliyoruz: İşte Tanrılar!
Bu kitabı okuyun, okutturun. Bir bilim kurgu romanının nasıl olması gerektiğini ne kadar da iyi gösteriyor anlatamam.
