Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Gökhan
@GregorSamsa27
Bu keder kaç iklim değiştirdi,
bu tekne kaç liman,
bu gülüş kaç bin rüzgar?
-Yılmaz Odabaşı
anitsayac.com
"Puslu Rüzgar"
"Monachopsis"
""Less is More""
""Sein""
Lisans
Olimpos 6 Aralık
224 kütüphaneci puanı
1442 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Yaşamamız hiç kimsenin hatırından geçmedi
Eridik eridik de
İnceldik iplik olduk
İğne deliğinden geçemedik.
Öl, dediler
Ölüverdik.
Hep sonsuzu düşündüm
En ucunu, ucunu,
İnsanca soyundum, üşüdüm.
Kentler içinde durdum,
Umutluydum,
Paslı bıçak, vuruldum.
Biz de bakabilelim
Bir ışıklı pencereden.
Bize de pay düşmeii
Şehirlerden, caddelerden, denizden.
İnsan insan paylaşalım
Yaşamayı, komşuluğu, dostluğu
Bağdaş kurup yan yana
Bir sahandan yiyelim
Dünyamızın sofrasında.
Okur Takip Önerileri
İyi bilir ellerimiz
Kazma kürek tutmasını,
Kardeş yüzü sevmesini.
Karşımızda kara kış var
Mezarını herkes kendi kazmalı.
Yarı ölü, yarı diri
Yarı ayık, yarı sarhoş
İnsanlar yaşar.
Ağlayarak uyuduğumuz uykudan
Gerine gerine uyanıyoruz
Gölgem mi şu meydanda uzanmış yatan?
Yokluk fışkırıyor tabanlarından
Yeniden sabah olacak ve
Su ile dolu bu kabın üzerine
gökyüzü gelecek'
"dışarıya açılan kapıydım '
çoraklığa doğru bir ses,
ve sonsuzluğu seyreden bakıştım?
bu güneşli kırı gece yap ki (kaybolmuş)
yolumu bulayım, ve kendi
ayak izlerimde kaybolarak söneyim.
Sonsuzluk dallarında.
bir avuç toprak kenarında,
kendimden uzak bir yerde, tek başıma oturmuşum.
duygularımın üzerinden kayıyor yapraklar.
ben, gölge oldum:
Sen misin "Şasusa"?
geç kaldım:
çocukluk ninnisinden günümüze dek
seni bekliyordum.
Kanalların yeşil gecesinde
Sihirli nehirlerde
Mermerlerin güneşinde
Kederliyim; bir bulut gibi.
Gitmeliyim bu gece.
Sadece yalnızlık gömleğimin sığacağı valizi
alıp gitmeliyim, bu gece.
Yaşlı çınarların olduğu bir yere gitmeliyim.
Yine birisi beni çağırdı: Sohrab!
Ayakkabılarım nerede?
Evimiz fısıltısız, sokağımızda bir şarkı yok.
Gece, penceremizdeki saksıya çalmış.
Perdemiz korkudan donmuş.
Burada, bir gülücük dünyanın tüm sırlarını çözüyor.
Fenerimizin ışığı yolun yarısında, biz ve varlığın
gecesi arasında söner.
Evet,
Yaşamak gerek, bir şakayığın soluğu kadar.
Yüreğimde bir şey var, ışık ormanı gibi,
Sabah uykusu sanki, ve öyle sabırsızım ki,
Koşmak istiyorum, bozkırın sonuna doğru,
dağın zirvesine doğru.
Uzaklardan şarkı sesi geliyor,
Beni çağırıyor'