Ütopyalılara göre doğa insanları yaşamın sevinçle sofrasına ortakça oturmaya çağırır ve en soylu en insanca erdem başkalarının acılarını dindirmek onlara Umut ve yaşama sevinci vermek, dünyanın tadına varmalarını sağlamaktır. o zaman başkalarına ettiğimiz iyiliği kendimize niçin etmeyelim? tabiata aykırı gitmek değil mi bu? diye sorar ütopyalılar..
Malın mülkün kişisel bir hak olduğu her şeyin parayla ölçüldüğü bir düzende toplumsal Adalet hiçbir zaman gerçekleşemez. büyük çoğunluk yoksulluk içinde kıvranırken, doymak bilmez bir avuç insana memleketin bütün zenginliklerini sömürten bir devlette mutluluk olamaz.