Şimdi yıllar yılı dinlediğim bir bestenin en çaresiz yerinde, kör karanlıkta ve dinmez bir keder ile, ağırlığı altında eziliyor yaşamım ve yokluğunun soğuk, ıssız, kimsesiz...
Bakma öyle gerdanında inciler ile,
Gece derin kuyu, sen uzak ilde
Adın iki hece, bilinmez bir bildirmece
Ey sen yaşamla ölüm arasında ki çizgi,
Ey sen sarhoşluğum, aşka kanmışlığım
Nedir bu giz, bu bilmece..