Âkif bir taraftan İslam’a ilgisiz hatta karşı olan aydınları tenkit ederken daha acı tenkitlerini, hicivlerini bir çok bakımdan bilgisiz ve geri kalmış Müslümanları yöneltmiştir. O, daha çok kendi döneminin problemleriyle iç içe samimi ve güçlü bir ifade ve üslup kullanmıştır.