Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Gizem
Gizem
@Gzmztrk
“odamda beni kitaplarım bekler. bu yegâne tesellidir.”
773 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Okuduğum ilk Agatha Christie romanı. Beklentimi fazla tuttuğumdan mıdır bilmem, bir şok etkisi yaratmadı üzerimde. Tahmin edilemez bir katil değil. Ayrıca katil belli olduktan sonraki süreç fazla hızlı akıyor. Tadını çıkara çıkara şaşıramıyorsun sebeplerine.
Hikaye tren yolculuğundaki Bayan McGillicuddy'nin yanlarından geçen trende yaşanan bir cinayete tesadüfen tanıklık etmesiyle başlıyor. Bu olayı arkadaşı Miss Marple'a anlattıktan sonra, konu Marple'ın ilgisini çekiyor ve peşine düşüyor. Söz konusu cinayetteki maktulün cesedinin olabileceği yeri tespit ettiğinde, Crackenthorpe ailesinin yaşadığı Rutherford Hall'a çıkıyor yollar. Bu eve girebilmek içinse Marple'ın aklına Lucy Eyelesbarrow geliyor. Sonrası cinayetin çözüm aşaması. Ancak hikâye Marple'ın her şeyi önceden bilirmişçesine yürüttüğü tahminler sonucu çözülüyor gibi. O kısmı keyif vermedi. Ayrıca sırf katil herkes olabilir algısı yaratmak için bütün Crackenthorpelar birbirinden nefret ettirilmiş. Kimse ölene kalana şaşırmıyor maaşallah. Sanırım Agatha Christie'ye başlamak için çok da doğru bir kitap seçmedim.
Çarlık Rusyasında subay olan genç Pyotr Andreyiç'in ağzından yazılan roman Andreyiç ile yüzbaşı Mironov'un kızı arasındaki ilişkiyi konu alıyormuş gibi görünse de esas teması Çariçe İkinci Katerina döneminde, Pugaçev önderliğinde çıkan Kazak isyanı. (Buradan sonrası spoilerın kralı)
Daha doğmadan kayıtta subay olarak gösterilen Andreyiç, yaşı geldiğinde babası tarafından Orenburg'a subaylığa gönderiliyor. Orada yüzbaşının kızı Marya ile tanışıyor. Başta çok dikkatini çekmeyen bu kızla zamanla birbirlerine aşık oluyorlar ancak bu süreçte isyan çıkıyor. Orenburg'a gelirken tavşan kürkü gocuğunu hediye ettiği adam isyanın başındaki Pugaçev çıkınca Andrey'in hayatı kurtuluyor ancak Marya, annesi ve babasını bu isyanda kaybediyor. Pugaçev'in iyiliğinden dolayı kendisini kayırması sayesinde Marya'yı kendi anne babasının yanına gönderebilen Andreyiç'i ise idam sehpasından Marya'nın Çariçe ile konuşması kurtarıyor.
Basit anlatımı olan bir kitap, okuması yormuyor. Mutlu sonla biten sürprizsiz bir hikâye.
Akçasaz beylerinden Derviş ve Mustafa Beylerin kan davaları arasında ezilen gariban halkı görüyoruz kitapta bol bol. Beylerin topraklarına konmaya çalışan yeni toprak ağaları, cumhuriyetin ilk zamanlarında "cumhuriyet, yeni vatan" gibi tabirlerin arkasına sığınarak istediği gibi at koşturan yüzbaşıları... Daha birçok cehalet ve karaktersizlik örneğiyle dolu bir Yaşar Kemal romanı. Ancak son zamanlarda en zor okuduğum kitaplardan biri oldu. Bölümler arası geçişlerde zamanı yakalamakta çok zorlandım. Az önce Tellal Halil'i anlatıyordu, şu an hangi zamandayız, eskide miyiz, kimin hikayesindeyiz derken kitapta sürekli ileri geri yapmak zorunda kaldım. Kim kimi öldürdü, kim kime saldırdı algılamakta zorluk çektim. Kitabın anlatımı yorucu geldi. Bir de bazı bölümler öyyyle uzatılmış ki okuma hızımı 1.75 yaparak geçtim resmen. VUR ULAN ŞU MUSTAFA'YI ARTIK diye bağırası geliyor insanın. Tamam oradaki o bekleme zorluğunu insan iliklerine kadar hissediyor ama darlandım ben biraz. Şu seriyi bitirdikten sonra Yaşar Kemal okumaya biraz ara vereceğim sanırım.
Okur Takip Önerileri
Vasat ama güzel duygusal tespitler, süslü cümleler, boş anlatım. Sanırım Murathan Mungan okumayı Kadından Kentler'de, zirvedeyken bırakmalıymışım :) Sarmıyor sanki artık. Ama yine de eşcinsel ilişkiler üzerine yazdığı hikâyelerin cesaretine lâfım yok.
Murathan Mungan'ın öykülerini severim, şiirlerini de keza. Ama böyle deneme tarzı yazılarından hoşlanmadığımı fark ettim. Fikir öncüsü gibi bir hâller, cümleler. Yazılanların aforizma dışında kalanları ise muhatabını ilgilendiren ancak onun dışındaki okurlara çok da bir şey ifade etmeyecek türden yazılar. Fazla özel şeylerden kitap yapılmış gibi. I ıh, sarmadı.
