Bu gün yollanıyorken bir gurbete yeniden
belki bir kişi bile gelmeyecektir bize.
bir kemiğin ardında saatlerce yol giden
itler bile gülecek kimsesizliğimize...
Ne doğan güne hükmüm geçer,
ne halden anlayan bulunur;
ah aklımdan ölümüm geçer;
sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
ve gönül tanrısına der ki:
- pervam yok verdiğin elemden;
her mihnet kabulüm, yeter ki
gün eksilmesin penceremden!