Haceris
@Haceris
İlahiyat 4/5
192 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
KAFİLE
Her şeyde bir tükeniş, her oluşta bir bitiş;
Gökten ses: Ölümsüzler kafilesine yetiş!
Sayfa 454Kitabı okudu
O kitap
Hasta olsam, ilacım, çorbam, sütüm, o kitap...
Suda mantarım, gökte; paraşütüm o kitap...
Sayfa 364Kitabı okudu
Boş ufuklar
Ne kervan kaldı, ne at, hepsi silinip gitti,
'İyi insanlar iyi atlara binip gitti.'
Sayfa 239Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kelimeler, kelimeler albayım... bazı anlamlara gelmiyor...
Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.
Garip şey: Hatıralar mutluluk verici ama hatırlamak kederlendiriyor.
27
Din, aşk, şiir... Boşlukta yuvarlanan insanın bir yıldıza attığı merdivenler.
Sayfa 298Kitabı okudu
Ben geldim geleli açmadı gökler;
Ya ben bulutları anlamıyorum,
Ya bulutlar benden bir şeyler bekler.
Hayat bir ölümdür, aşk bir uçurum...
Ben geldim geleli açmadı gökler.
Sayfa 8Kitabı okudu
Sana bu son mektubu,
Artık senden mektup beklemediğimi söylemek için yazıyorum Pollyanna
Son şiirini yazmaya cesaret edememiş bir şair olarak.
Sayfa 52
Çoktandır kafamı kurcalayan bir şey var. Niçin insanlar birbirine karşı açık yürekli davranmıyorlar? Neden en iyi insan bile karşısındakinden bir şeyler gizliyor, bütün düşündüklerini söylemiyor? Sözlerimizin yabana atılmadığını bildiğimiz zamanlar bile neden içimizden geçenleri olduğu gibi söylemiyoruz?
Nedense herkes olduğundan sert görünmek istiyor.
Duygularını hemen açığa vurursa altta kalacakmış, küçük düşürülecekmiş gibi bir korkuya kapılıyor.
Açma pencerini, perdeleri çek:
Monna Rosa, seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek;
Anla Monna Rosa, ben öteliyim...
Açma pencereni, perdeleri çek.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Günaydın, güneşi sabaha küstüren gülüşün, gözleri kapalı susarak konuşanlar, beklemenin güzelliğini vuslata tercih eden sen, yarasına bakıp acısına şükreden bizler, günaydın.
Günaydın gözümün önünde hiç eskimeyen siluetin, ne çok özledim.
Bakabiliyorsan, gör. Görebiliyorsan, fark et.
Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam da yok. Kimse için "en" değilim, "daha" değilim bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım.