Tutuklunun ruhsal tepkilerinin ikinci evresinde ortaya çıkan semptomlar, coşkusal ölülük (apati), yani kişinin hissetmeyi göze alamadığı coşku ve duygularını köreltmesiydi, bu da sonunda tutukluyu, her gün ve her saat karşı karşıya olduğu dayağa karşı duyarsızlaştırıyordu.