Hükümet halk iradesinin bir ifadesi olduğu zaman, toplumun şu ya da bu kesiminde baş gösteren bir tehlike, yöneticilerin koruyucu eylemlere girişmesine yol açar. Oysa bir zorbalık yönetimi altında, hükümetin biricik etkin gücü baskıdır. Egemen sınıfın çıkarları tehlikeye düşmedikçe, görevliler kayıtsız kalır. Toprak sahiplerinin çıkarları söz konusu olduğunda feodal hükümetin nasıl vahşice zorbalığa kalkıştığını, hatta işi yoksulların mallarını yağmalamaya kadar vardırdığını gördük.
Irmağın suları üzerinde oynaşan güneş ışınlarını görebilecek gözlerimiz varken ve sağlığımız yerindeyken, birtakım şeyler için niçin yakınırız, bilmem?