Sabitlenmiş gönderi
Herkes ruhunda kendi notasını çalar, kendi müziğini yapardı ya; o da sık sık kendini düşünürdü. Evrenin hangi şarkısında ses bulacaktı ve elle tutulması imkansız olan şu manevi boyuttaki yeri neydi? Kimdi; hangi ses, hangi notaydı? “Do” kadar ayağı yere basan, güçlü ama tekdüze miydi; yoksa “La” gibi dipsiz kuyulardan gökyüzüne doğru fırlayacak kadar azimli mi? Ya da belki “Re” idi. Sessizlikle bilenmiş bıçak misali keskin ve zayıflığını inkâr etmeyen insan tenindeki düşler kadar çıplak…
Sayfa 51 - Hayal YayınlarıKitabı okudu
232 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
Hayatımızı doldurmak için ne varsa tıkıyoruz ruhumuza. Ama yalnızca güldüğümüzde iyileşiyoruz…
Sayfa 116 - Esen KitapKitabı okudu
Kervanları hep yolda düzdüm
Çok yanıldım, denedim değişmeyi
Öfkeyi de sevdim
Çünkü yalnızken yanımda bir tek o vardı.
Sayfa 106 - Esen KitapKitabı okudu