Ev işlerini çocuk yetiştirmenin önemli parçası zanneden anneleri bir kenara bırakalım anneliği konuşurken. Ne de olsa bizim ülkemiz, çocuklarına her gün ve her gün ve her gün...mükemmelen ütülü kıyafetler, çocukları evde olacağı dakika hesabına göre pişirilmiş enfes yemekler verirken,aynı çocukların ruhuna hiç te o kadar özenli, nazik davranmayan annelerle doludur.
Yakıcı hatıralara ne yaparlar bilir misiniz hocam,unuturlar onları . Çoğu kez bir ise yaramaz çünkü onları hatırlamak. Size de tavsiye ederim,unutun bunları, hadi iyi geceler, tatlı rüyalarınız olsun
En korkuncu,yalnız başıma ölecek olmam. Beni rahatlatmak,elimi tutmak, gözlerimi kapamak için yanımda olmayacaksın.
Bir yandan da bütün bunlardan kurtulduguna seviniyorum. Sen en azından,hiç bir zaman dul olmayacaksın.
İnsanlar sizin suskunluğunuzun üzerine daha iyi olasınız diye gitmezler. Onlarınki kimsenin işine yaramayacak kötücül bir meraktir. O merak, kendilerinin daha iyi durumda olduklarını görüp rahatladiklarinda nihayete erer. Bir tecavüzden farksızdır.
Onların gencecik ışığını sondurmenin vatan sevmek sayıldığı bir memlekette yaşamanın çaresizliği ile okudum hikayelerini. " Asmayalım da besleyelim mi?" diye sormuştu Evren Paşa, apoletlerini sangirdatarak. Koca koca adamlar, hayattan daha kıymetli büyük bir masanın etrafindaydilar.
Günleri saymayı unutursa insan
Ya çok mutludur ya da ölümü bekler mutsuzluktan
Bir yağmur damlası kurtarabilir onu
Veya bir dost eliyle kalkıp gider hayat uykusundan