Bu memlekette, kürt sorunundan yoksulluğa, hemen her meselede bir görmezden gelme, yok sayma alışkanlığı vardı. Bir muhalif kişi bunlardan söz ederse, sanki sorunları o yaratmış gibi ona öfke duyulurdu. Farklı düşünmek, çok zaman düşman kabul edilmenin nedeni olurdu.
"Aramızdaki temel fark ne, biliyormusun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
"İnsan sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan. "
Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kiminin ki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi ! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama !