Yapabileceği bir şeyi tutkuyla aradığı gün gibi ortadaydı. Bir şey yapmak, bir şey olmak, bir şey hissetmek istiyordu ama yapamıyordu; bir anlam, bir amaç peşindeydi. Freud'un deyişiyle "çalışmak ve sevmek" istiyordu.
Bir insan ayağını veya gözünü kaybettiğinde, neyi kaybettiğini bilir, ama benliğini -kendini- kaybettiğinde bunu bilemez, çünkü bunu bilecek bir "ben" artık ortalıkta yoktur.