Bugün en sevdiğim eldivenimi kaybettim.
Parmak uçlarım donarak iş yerime doğru
yürürken aslında onu ne kadar sevdiğimi ne
kadar alıştığımı ve yenisini almak
istediğimi fark ettim çünkü o bana
annemden bana son kalan hatıraydı.
İşte parmaklarım titrerken anladım ki ben seni
kaybetmek istemiyorum.Sende bana tanrının
son hediyesisin.Seni kaybedersem parmak
uçlarım değil, kalbim üşüyecek.Sakın bırakma
beni olur mu? Bırak kalbim sıcacık kalsın...
Deliye sormuşlar"bu halin nedir?
Neden sokaklarda koşup duruyorsun,senin
evin yok mu?"deli gülümsemiş ve eklemiş"
siz beni deli sanırsınız ama ben divaneyim.
Aşık oldum içim içime sığmaz oldu,koşmadan
durduramıyorum kendimi."
Dostlarını tanımak isteyen kişi, onların gerçek
yüzlerini görmek için hata yapmalı.
Hata yaptığınız anda size sırtını çevirenler,
asla gerçek dostunuz olamaz...