Nilüfer, cam bölmenin ardındaki kardeşine, boş gözlerle bakıyor.Sanki 5 duyu organı birden uyuşmuş.Sanki ona bir iğne yapmışlar, duygusuz ,tepkisiz bir zombiye dönüşmüş.Ağlayamıyor,konuşamıyor,hiçbir şey hissedemiyor.
Bu duyguları babamı kaybettiğimde yaşadım,kimse yaşamasın kitapta kendimi gördüm, çok ustaca yazılmıştı teşekkürler Ayşe Kulin...