Içimin her köşesini düşüncelerle doldurdular, duygularımı arıyorum, ulaşıyorum da bazen, ama ne olduklarını yeterince seçemiyorum. O zaman da tek hissedebildiğim şey acı oluyor.
Bazen kendimi sokak çocuklarının kullandığı tiner türünde uçucu bir madde gibi hissediyorum, atmosferin orasında burasında uçuşan şekilsiz bir varlık. Bir yandan da hükümet gibi kadın dedikleri rolü oynuyorum