Bir şeyler kırılıyordu, bir şeyler kırıldı. Kendini-nasıl demeli?- dayanıklı
hissetmiyorsun artık: Sana bugüne kadar güç veren -öyle sanıyordun, öyle
sanıyorsun-, yüreğini ısıtan şey, varoluş duygun, neredeyse önemli olduğun
duygusu, dünyaya bağlanma, dünyada kalma duygusu eksikliğini hissettirmeye başlıyor.
Oysa sen, uykusuz geçen saatlerini, var mıyım, neden varım, nereden
geliyorum, ben neyim, nereye gidiyorum gibi soruları kendine sorarak
geçirenlerden değilsin. Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan çıktı
sorusu üzerinde hiçbir zaman ciddi olarak düşünmedin sen...